The end of South East Asia

Lieve vrienden, familie en andere trouwe fans!

Na een maandje geen verhaal te hebben gepost voelen we ons toch wel weer een beetje genoodzaakt jullie op de hoogte te stellen van het heuglijke feit dat we weer een FANTASTISCHE maand achter de rug hebben.. En nu we eindelijk een beetje beginnen te wennen aan het te pittige eten en het ongelooflijk gevaarlijke verkeer (lees: racen tot je op de noodrem moet) moeten we dit fantastisch mooie, gemoedelijke Azie weer gaan verlaten. Er is een tijd van komen.. en een tijd van gaan. Eerst even Azie afsluiten met dit reisverhaal en 4 dagen Singapore, en dan.. Op naar Australie en Nieuw Zeeland.

Goed, waar waren we gebleven.. Chiang Mai.

De dag nadat we ons laatste verhaal hebben gepost hebben we een kookcursus gedaan. Verborgen talenten kwamen naar voren en bij Jordi resulteerde dat vooral in een veel te pittige curry soep met kip en rijst. Dat krijg je als je te overmoedig word. Verder heerlijke loempia's, prachtig in vorm. Jordi z'n loempia's bleven wonder boven wonder dichtzitten aangezien die zo vol zaten dat je zou denken dat ze toch echt uit elkaar zouden klappen. Andere (goedgelukte!) gerechten waren: Tomyan soep met garnalen, cocosnootmelksoep en kleefrijst. Als toetje hadden we iets heel lekkers met mango en banaan, welke we allebei hebben moeten laten staan omdat we al zo vol zaten. Helaas.

De volgende dag een lange wandeling naar de Don Suthep tempel. Onze fout is vaak dat wij op de kaart altijd denken dat bezichtigingen slechts op een kleine afstand zijn, en aangezien de tuktuks inmiddels echt onze neusgaten uit komen, lopen we dus vaak. En dan blijkt later meestal dat we ons iets vergist hebben in de afstand waardoor je 10 km naar een tempel moet lopen (waar we eigenlijk al niet eens zo heel veel zin meer in hadden omdat we al zoveel tempels gezien hadden). Als beloning zijn we lekker gaan gourmetten (onbeperkt eten, ijsen cola voor nog geen 5 euro pp!) waarna we beiden 2 kilo waren aangekomen en als afsluiter lekker naar de bioscoop zijn geweest. Voordat de film begon,werden we door de security gewezen op het feit dat we op de verkeerde plekken zaten. We hadden het kaartje verkeerd gelezen en na 15 minuten hadden de Thai' en eindelijk de security ingeschakeld.Ookwerd ons weer gevraagd te gaan staan voor de koning en het volkslied. De koning is heilig in Thailand en de mensen zien hem dan ook als een semi-god. De politieke meningen zijn nogal verdeeld op het moment in Thailand, voornamelijk over het feit hoeveel politieke macht de koning heeft.

30 Januari zijn we vervolgens met de bus naar Mae Hong Son gegaan, een dorpje 8 uur rijden bij Chiang Mai vandaan. Hier zijn we met een motorbike gaan rijden naar een longneckvillage. Hier wonen mensen van de Padeung-stam. Vrouwen die elk jaar weer nieuwe kettingen om hun nek krijgen waardoor hun nek steeds wat langer wordt. Echter, deze vrouwen zie je nergens meer, alleen in de daarvoor opgezette toeristenmarktjes waar je flink entreegeld voor betaalt en dan mag je foto's maken van deze unieke dames. Het was niet makkelijk, maar het is gelukt om een paar fotootjes te schieten waar geen toeristen op staan =)

Omdat de omgeving van Mae Hong Son zo mooi was zijn we de volgende dag nog begonnen met een hike. Aangezien we niet echt een goed pad konden vinden kwamen we steeds in dorpjes uit waar blaffende/ grommende honden achter ons aan kwamen rennen. Na 2 uur zweten hebben we onze wandeltocht dus maar afgebroken en zijn we lekker een boekje gaan lezen op onze veranda van het guesthouse alvorens we verder trokken met de nachtbus naar Sukothai.

Na een half uurtje in deze bus kwamen er zwaar gewapende mannen de bus binnen die papieren wilden zien van de locals. Achteraf bleek dit te zijn omdat we vlakbij de grens met Birma zaten en de Burmezen natuurlijk niet illegaal in Thailand mogen verblijven. Maar toch is het schrikken als ze ineens met een dik automatisch wapen a la Rambo naast je staan. 10 minuten later zagen we wederom een hoop politie en lichtjes en moesten we 20 minuten wachten voordat we door mochten rijden. Wat bleek: er was een vrachtwagen gekanteld die zijn wagen vol had geladen met kratten colaflessen. Er lagen genoeg scherven om ons voor de rest van de reis geluk toe te wensen.

In Sukothai zijn we tempelruines gaan bezoeken. Deze waren leuk, maar vergelijkbaar met Ayuthaya waar we in december al met de ouders van Saar zijn geweest. Hierna zijn we gelijk doorgegaan naar Lopburi, de stad die volgende de lonely planet is overgenomen door de apen. 's Avonds, behalve in bed, geen aap gezien, viel dat even tegen. Maar de volgende ochtend werden wij wakker van gerommel bij het raam van onze hotelkamer. En wat bleek: 20 aapjes voor ons raam! Snel aankleden en de straat op. En ja hoor.. Honderden aapjes in de electriciteitsbedrading, op en rondom tempels, op het treinspoor, overal. Absoluut meer apen dan mensen en de locals hebben dan ook allemaal katapulten om zich te beschermen tegen deze brutale kleine monstertjes. Geweldig.

Na Lopburi zijn we doorgegaan naar Kanchanaburi, waar je de bekende brug over de River Kwai hebt. Voor de oplettende fan, klopt, daar zijn we inderdaad al geweest in december toen Saar haar ouders net weg waren. Maar toen hadden we niet zo heel veel tijd om de omgeving te zien, dus we zijn nog eens terug gekomen. Kanchanaburi is een erg toeristisch dorpje waar we 2 dagen een motorbike hebben gehuurd. Dag 1 zijn we een mooie rit wezen maken, maar eerlijk is eerlijk, je raakt een beetje verwend na al dat moois en dan moet je toch weer even schakelen dat het niet normaal is wat je allemaal ziet. De volgende dag zijn we naar het Erawan National Park geweest. Een jungle met een waterval van 7 flinke lagen, zo'n kilometer lang. Dit was een erg mooie waterval met weer prachtig turqouise blauw water.

En toen kwam een moeilijke keuze: Houden we ons aan de planning en gaan we nog grotschilderingen bekijken en naar andere tempelruines of slaan we dat over en gaan we alvast ontspannen op een tropisch eiland. Hoewel we echt graag de grotschilderingen hadden willen zien, was de keuze snel gemaakt. Op naar Ko Phi Phi, het eiland waar de film 'The Beach' is opgenomen en waar in 2004 de tsunami het eiland heeft verwoest (waar overigens weinig meer van te zien is). Zon, zee, strand, cocktails, eten en boeken. Sommige stranden waren wat toeristisch, maar na een stukje klimmen over de rotsen en wandelen door de jungle kwamen we op stukken strand waar bijna geen hond te zien was. PARADISE. Op 1 van deze strandjes ook de zonsopkomst bekeken, waarbij Jordi tijdens het lopen door de jungle bijna aangevallen werd door wilde apen die hun territorium wilden verdedigen. Lang leve de bamboostokken.

14 februari werden wij 's ochtends vroeg ons bed uit geknald door een enorme herrie buiten. Het was Chinees nieuwjaar, dus vinden de Thaien, tijd voor honderdduizendklappers. Lekker de toeristen wakker knallen! Ze steken die ratelbanden om de haverklap aan en ook nog eens totaal onverwachtsop 2 meter afstand van je strandbedje. Dat was dus een paar keer goed schrikken! Valentijn hebben wij superromantisch gevierd met een diner op het strand bij kaarslicht en onder een slinger van hartjes. Als kadootje mochten we een geluksheteluchtballon de lucht in laten gaan. Verder nog een leuk stel uit Nieuw Zeeland leren kennen die ons ook weer uitgenodigd hebben om bij hun langs te komen wanneer we in NZ zijn.

Na 6 dagen heerlijk gerelaxed te hebben, zijn we naar het Kao Sok National park gegaan. Dit was de meest dichtbegroeide jungle die we tot nu toe hebben gezien en je schijnt hier zelfs wilde tijgers te hebben. De jungle zelf is meerdere eeuwen oud. Verder heb je wilde olifanten, apen en slangen, maar we hebben ze gelukkig geen van allen gezien. Omdat de olifanten momenteel veel jongen hebben zijn ze vrij agressief en dus levensgevaarlijk. We hebben hier 2 dagen hele leuke, maar zware hikes gedaan. Veel stijle klimmen en afdalingen, lopen langs een diepe afgrond, en megaspinnen ter grote van Jordi's hand (die hebben we dan wel weer gezien) maakten de hike extra avontuurlijk. 's Avondsmuizen in onze kamer, dus de volgende dag toch maar even van guesthouse gewisseld.

En toen was het tijd voor iets waar we al heel lang op hadden gewacht: een duikcursus op Koh Tao. Saar d'r vader had voor ons een leuke duikschool uitgezocht op internet waar we nog eens in het Nederlands les konden krijgen ook, dus dat was fantastisch. En het was ook fantastisch. Vanaf het moment dat je onder het wateroppervlak komt, zit je in een andere wereld. Een wereld van koraalriffen, scheepswrakken en schitterende vissen. En wij als mensen kunnen daar gewoonrond een uur per duik een kijkje nemen! Buiten het feit dat dit heel mooi was, was de school ook hartstikke leuk. De begeleiding die we hadden was super goed (en gezellig!), omdat we slechts met z'n tweetjes bij 1 instructeur waren.Buiten het water hebben we veel lol gehad met de duikgroep. Het was erg fijn om weer even voor een langere periode (+/- 1 week) mensen om ons heen te hebben waar we lol mee konden maken. Na de duiken gingen we vaak met z'n allen nog bowlen (lees: een bal met gaten en bobbels over een heuvelachtig gebergte rollen om vervolgens proberen de meneer te raken die daar de kegeltjes rechtovereind gaat zetten die jij hebt omgegooid), midgetgolfen of gewoon een hapje eten. Super. Mochten er mensen nog naar Thailand gaan en willen duiken: http://www.impian-divers.com/

Nu zitten we weer in Bangkok waarwe ons klaar gaan maken voor Singapore en Australie! Bangkok is trouwens ook niet zonder gevaar. Gister bij de meeste idiote buschauffeur ooit in de bus gezeten. Midden in de nacht keihard op rode stoplichten afrijden en dan veel te laat remmen zodat we midden op de rotonde uitkwamen. Racen met motorbikes en tuctuc. Hij was een fan van de noodrem :)!

Maar al met al...we hebben het overleefd en hebben het prima naar ons zin!

Heel veel liefs!!

Jor en Saar

Reacties

Reacties

suus en danny

Ha lieverds!

Wat een leuk verhaal :)
Straks maar even skypen als jullie online zijn :D
We hebben gister hier een feestje gehad! Danny zijn verjaardag/afstuderen!! Was erg gezellig!
Danny kreeg een grote zak met kleine bolletjes van piepschuim.. Je raad het al... het hele huis lag onder! Nu is alles alweer lekker schoon, al zullen we de balletjes toch nog wel tegen komen over een tijdje :)
Nou ga nog even genieten en alvast een goede reis naar het volgende werelddeel :)
We wachten met smart op de foto's! Ben benieuwd!!
Dikke x danny en suus

ingrid

hallo saar en jor
wat een heerlijk verhaal weer,het is echt genieten dat we een beetje mee mogen proeven met jullie avontuur
en de foto,s zijn ook weer top
dikke kus gridje

Esther

Lieve Saar en Jor,
Wat hebben jullie er weer een leuk verhaal van gemaakt. En de foto´s zijn wederom erg mooi! Kan me heel goed voorstellen dat jullie daar nog helemaal niet weg willen. Maar jullie gaan ongetwijfeld in Australie en Nieuw-Zeeland ook heel veel mooie en leuke dingen meemaken! Heel veel plezier daar en spreek jullie snel!
Liefs Esther

Elise

Lieve Saar en Jor!

Leuk om jullie berichtjes te lezen... Man wat word ik jaloers als ik die foto's zie! Super! Geniet van jullie tijd in Australië en Nieuw-Zeeland.. Dat gaat vast ook super worden.

Liefs uit het koude kikkerlandje (ja het is nog steeds koud :P)

Liekie

Lieve Saar en Jor,

Weer een onwijs leuk verhaal en super mooie foto's!! Ben weer behoorlijk jaloers op jullie... lekker duiken, zon, zee en strand, heerlijk! Jullie maken ook wel wat mee hé, dan ben je tussen allemaal apen (meer dan alleen Jor, heel flauw maar moest hem toch ff maken) en dan opeens tussen mannen met geweren!
Ik ben wel heel blij dat ik die spinnen alleen op foto hoeft te zien! Ik mis jullie!!! XXXX Liek

Anouk

Hoi Saar & Jordi,
Wat een leuk verhaal! Jullie hebben in de tussen tijd aardig wat activiteiten vericht dus die paar kilo die jullie zijn aangekomen moeten er nu toch al af zijn?
Voor mij zit het helaas er al bijna op. Sapa was echt geweldig! Morgen ga ik op naar Halong Bay en dan ga ik alweer 8 maart naar huis! Geniet er nog van en ik blijf jullie trouwe fan met jullie verhalen haha ;) xx

vera en mark

Heey Saar en Jordi

Wat een grappig en mooi verhaal hebben jullie weer geschreven. We genieten er in Nederland van! Heel veel plezier en geluk in Australie en Nieuw Zeeland. Wij kijken alweer uit naar jullie avonturen!

Kus Mark en Vera

Jeremy en Suzanne

Hey Sharon en Jordi!

Wat leuk om jullie verslagen te lezen! Wij zijn vanochtend weer in het koude Nederland aangekomen helaas. Wij vonden het ook superleuk op Ko Tao en duiken is inderdaad geweldig! Zijn een dag na jullie vertrek voor onze laatste duiken naar haaienspot Chumpon gegaan, maar hebben ze niet gezien, dus jullie hebben niets gemist!

Heel veel plezier nog de rest van jullie reis!
Zijn benieuwd of jullie die roadtrip met Louis nog gaan doen in de VS! Toen wij weggingen twijfelde ie nog steeds of ie niet gewoon op Ko Tao zou blijven, haha.

Groetjes
Jeremy en Suzanne

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!