Dag luitjes!!

Hier zijn we dan weer!! Zijn nu ruim 3 weken aan het reizen en we krijgen de smaak steeds meer te pakken, voorlopig zien jullie ons dus echt nog niet terug! Na het vorige verhaal zijn we nog een aantal dagen in Beijing gebleven (in totaal een week), daarna zijn we naar de provincie Shandong vertrokken, vervolgens naar de provincie Hubei en vertoeven nu sinds 2 dagen in de provincie Yunnan.

De mensen zijn hier nog steeds ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Zo stonden we laatst in een straatje in de Lonely Planet te lezen, wat aanleiding gaf aan ca. 15 Chinezen om om ons heen te komen staan en te kijken waar we heen gingen en of ze ons konden helpen.. Geen van deze Chinezen spraken Engels, dus het was lastig uitleggen dat we helemaal geen probleem hadden en alleen maar wat aan het lezen waren! Dat brengt ons op het eerste struikelblok: 99 van de 100 Chinezen kennen geen Engels! Geeft niks dachten wij.. We wijzen gewoon op de kaart aan waar we heen willen en dan wijzen zij ons de weg.. Blijkt nog eens dat ze allemaal geen Pinyin (letters) kunnen lezen, maar alleen Chinese tekens! De eerste week was dat met Sjoerd en Shanshan uiteraard geen probleem, maar daarna hebben we het met handen en voetenwerk moeten redden, wat soms wel vermoeiend was, maar ook superleuk!! We hebben de reizen in ieder geval steeds goed afgelegd. Vraag niet hoe, want communiceren was vrijwel onmogelijk, kennelijkreist er een engeltje op onze schouders mee:-)

Het is heel bizar hoe de mensen naar ons, westerlingen, kijken. Bij sommigen valt letterlijk hun mond open van verbazing (niet alleen bij kleine kinderen overigens!!) en sommigen lachen van verbazing. Dit uit zich weer in verschillende reacties, zo behandelt de een je alsof je de koningin bent en de ander doet je na waar je bij staat.

Qua hygiene is er een toch wel groot verschil met Nederland. Sowieso vinden alle Chinezen die we vertellen dat we uit Nederland komen ons land zo schoon (terwijl ze er nog nooit geweest zijn). In China is de lucht erg vervuild, en hoewel de straten continu geveegd worden en vuilvrijworden gehouden, zien ze er vaak smerig uit en stinkt het regelmatig. De Chinezen roggelen ook op de straten of het niks is (niet alleen op straat trouwens, ook op tapijten in bijvoorbeeld restaurants zie jehet gebeuren)en kinderen poepen en plassen op straat, omdat luiers gewoonweg te duur zijn. Kinderen lopen hier dan ook regelmatig met een gat in hun broek bij hun kruis, zodat ze alles lekker kunnen laten lopen (zie foto's).Ja, de armoede zie je hier toch wel regelmatig terugkomen. Zo zie je ook mensen lege flesjes ophalen die ze laten recyclen en waar ze hooguit1 eurocent voor kunnen krijgen..

Komt nu de reis:
Na het vorige verslag bleven we zoals eerder gezegd nog even in Beijing. Hier hebben we nog een aantal tempels bezocht, zoals de lamatempel waar eenbuddha van 18 meter staat, het zomerpaleis, een prachtigpaleis waar de keizer dezomers doorbrachten de tempel van de hemel. Daarnaast zijn we uiteraard naar het Olympisch park geweest, waar we helaas te laat waren om nog bij het Olympisch Stadion naar binnen te kunnen. Vanwege een oefening voor het 60 jarig bestaan van de peoples republic of China wat op 1 oktober gevierd wordt, was de stad grotendeels ontsloten voor verkeer, waardoor veel mensen met de metro reisden. Zo'n overvolle metro hadden wij nog nooit gezien!! Mensen die zo graag de metro in wilden, dat ze zelfs de deur met hun hoofd open hielden en zo nog binnen kwamen en het ons nog moeilijker maakten op een enigzins aannemelijke manier te staan. Hebben we dat ook weer eens meegemaakt..!

We hebben hier samen met Sjoerd en Shanshanheerlijke delicatessen gegeten,zoals hotpot en kikkers. Hotpot is een pan kokend water die op je tafel op een gasbrander wordt gezet, daar wordt een saus in gedaan en kun je zelf je groenten, vlees, vis, noodles, wat je maar wilt in koken. Is erg gezellig!! Jordi at hier trouwens varkenshersens en is daar verstandelijk nog steeds niet helemaal van hersteld helaas.. Het eten in China gaat, vinden wij, een stukgemoedelijker dan in Holland. Het is hier gebruikelijk allemaal een klein bordje voor je te hebben waar je een klein beetje eten opschept en verder allen uit dezelfde pan eet. Geeft een hele leuke, warmesfeer!

Zaterdag 19 september hebben we elkaar uiteraard eerst gefeliciteerd met Lautje die jarig is en zijn we vervolgens vroeg uit de veren gegaanomnaar de Chinese Muurte gaan. Wij moesten eerst bus 916 nemen en dan overstappen op een andere bus. Sjoerd had ons al gezegd dat er mensenbij de bushalte zouden staan waar wij uit zouden stappen die ons naar deMuur wilden brengen voor uiteraard watmeer geld dan nodig was.. Maardat zou pas zijn bij de bushalte na 1,5 uur, net als in de lonely planet vermeld stond. Bij ons kwamen na1 uur tijdal 4 mannen de bus in stormen om ons in het Chinees te vertellen datwe uitmoesten stappen en met hun mee moesten komen. Shit, wat nu?! We bleven in de bus zitten en vroegen wie er in de bus Engels sprak.1 Jongen reageerde, maar zei ons al dat zijn engels niet best was.. Hij vertelde ons de volgende halte uit te stappen endan zou hij ons wegwijs maken.Dat moest dan maar, alles stond inChinese tekens en we waren in de middle of nowhere, dus wij wisten ook niet anders. Hij vertelde ons over te stappen op bus 936, maardeze bus zou pas over 40 minuten komenzei hij. Bovendien zagen wij op het schemabij de bushalte helemaal geen bus 936 staan, dus daar stonden wedan. Ondertussen waren alle mannetjes dieons in de bus bijna debus uit sleurden ook bij ons komen staan. Allenprobeerden ons over te halen ommethen mee te rijden.Na stevig onderhandelen, wat nogal lekker gaat in het Chinees, meegegaan met de man die er het meest betrouwbaaruitzag.Zijnvrouwreed, dus dat gaf al een iets veiliger gevoel. Hoewel.. inhalenvlak voor bochten, bumplerkleven, daar draaide deze dame haar hand niet voor om! Nazo'n 35 minutengelukkig veilig aangekomen bij deChineseMuur!Yihaa!! Wat eenmassaal bouwwerk is dat zeg!! Met dekabelbaan gingen we naar boven,boven liepen we zo'n 2,5 uur rond en keken onze ogen uit. Hetwas jammer datje door de dichte mist nietheel ver door kon kijken, maar dat heeft de pretniet mogen drukken. 's Avonds zochten we het nachtleven van Beijing op. Eerst een hippe tent, daarna een gezellige kroeg.

Zondagochtend afscheid genomen van Sjoerd, Shanshan, Sau A en MeyMey(dekatten die's nachts maar wat graag speelden met Jor en Saar). Op het ontzettend drukke station kregenwe de schrik van ons leven. Om binnen te komen, moet je eerst je tassen door de controle halen (moet trouwens ook in elk metrostation in Beijing). Sjoerd en Shanshan hadden van ons allebei de handbagage overgenomen en de backpacks zetten we zelf op de band.. Zodoende dacht Jordi dat Sjoerd zijn handbagage er ook weer uit had gehaald, enSjoerd dacht hetzelfde over Jordi.. Weg handbagage Jordi. Telefoons, camera's, paspoort en portemonee met alle pasjes er nog in. SHIT! Als een gek renden we door het station, maar je ziet zoveel mensen met zwarte tassen.Shanshan liep direct al naar dedichtsbijzijnde politieagent. Daarna naar de man bij de tassencontrole.. Wat bleek: de tas was niet goed op de band gezet enwas dus blijven hangen, waardoor hij er later doorheen kwam, toen wij al als een gek het station verder in waren gerend. Wat een geluk,de tas was terug. Voortaan houden we alle waardevolle spullen als pasjes en paspoorten maar dicht bij ons :-)

Met de trein naar Ji'nan, wat 6 uur duurde. We hadden geluk dat we zitplaatskaartjes hadden gekocht, want de hele trein stond propvol met mensen die datniethadden gedaan en dan is 6 uur erg lang. In Ji'nan aangekomen was het echt wennen daternu echt bijna niks meer in het Pinyin aangegeven staat.Het hostelwat we in deLonely planetuitgekozen hadden, vonden we vrijsnel, maar bleek gerenoveerd te worden. Een medewerker bood aan ons gratis naareen ander hotel van dezelfde branche te brengen. Weer zoiets behulpzaams.

InJi'nan bezochten we 2parken, waaronder het park met de duizend buddha's en het five dragon poolpark. Omdat we in het park met de duizend buddha's niet genoeg geld bij ons hadden voor de kabelbaan, maar dolgraag de grote gouden buddha op de berg wildenzien, besloten we de bergte voet te beklimmen. Bleek dat we de verkeerde kant op geklommen waren, zodat we uiteindelijk bovenaan de bergstonden en weer een heel stuk naar beneden moesten omnaar de buddha te lopen. De parken liggener erg mooi bij overal.Alles wordt heel goed bijgehouden.

Hierna met de bus naar Qufu, de stad waar Confusius is geboren en getogen. We hadden in het hotelin Ji'nan aan eenengels sprekend meisje gevraagd of zij in het Chinees op wilde schrijven dat we de bus naar Qufu wilden, zodatwe bij deticketoffice niet moeilijk hoefden te doen. Het enige wat we wisten was dat de reis ongeveer 4 uur zou duren, maar waar we uit moesten stappen en of het het eindstation zou zijn, geen idee.In de bus lieten we ons ticket zien en de bus stopte op een gegeven moment ergens engebaarden ons hier uit testappen. Geen idee waar we waren en waar we heen moesten.Uitgerekend hier stond een mevrouw met haar auto klaar om onsvoor een euro naar het centrum te brengen van Qufu. Wat een toeval.. Endaar, eenmaal in het centrum kwam er uitgerekend een jongen naar ons toe om te helpen die zag dat we op zoek waren naar een hostel en die engels sprak! Deze jongen bracht ons weer naar een goed en goedkoop hostel. Dit bedoelen we noumet een engeltje op onze schouders. We bezochten hier de Confusius temple en mansion.

De volgende ochtend wilden we de bus door nemen naar Qingdao, een havenplaats waar we 3 dagen zouden blijven, zodat Jordi even lekker kon spartelen in de Chinese Zee. Lekker tussen de superfanatieke Chinezen die lekker gingen zwemmen en vervolgens op strand uitgebreid rek en strekoefeningen deden of een stukje gingen hardlopen. De vrouwen die willen zwemmen zijn hier vaak van top tot teen ingepakt in een rubber zwempak.Zelfs over hun hoofd zit een soort bivakmuts van rubber. Dat is best schrikken de eerste keer!

Omdat de bus 's ochtends vroeg om half 9 zou vertrekken besloten we 's avonds alvast een buskaartje te kopen. Maar het busstation zat helaas niet meer op de plek die de Lonely planet ons vertelde. En ook op dit moment weer kwam er een meisje naar ons toe die engels sprak en vroeg wat we zochten. Direct stonden er al 6 fietstaxichauffeurs om ons heen in de hoop dat ze ons ergens heen konden brengen. Dat kon. Het busstation was niet op loopafstand, dus een ritje met de fietstaxi was van harte welkom.

In Qindao hebben we vooral even lekker gerelaxed en een vliegticket geregeld naar de volgende provincie, Hubei. Hier deden we overigens 2 uur over, omdat we cash moesten betalen en deheren achter debalie niet wisten hoe ze onze namen in moesten voeren. Voor het wachten kregen weallebei een flesje cola, lief he :-)

Om 4 uur s'ochtends kwamen we na een aangename vluchtaan inWuhan, waarnawe met de taxi (erg goedkoop in China) naart youthhostel reden. Eenmaal aangekomen zaten de hekken dicht en liepen er ratten over de muren. Gelukkig stond er een telefoonnummer op de muur geschreven welke wij belden.We kondenhierovernachten (niet in dat gebouw waar de ratten over de muren liepen gelukkig)!Wuhan is eenenorm smerige en armoedige stad. Vreselijk dat die mensen hier zo moeten leven.We zijn hier ook de volgende dag gelijk weggegaan, want we vonden er weinig aan.

Vanuit Wuhan zijn we direcht door gegaan naar Yichang waar we kwamen voor de Three GorgesDam.In deze stad aangekomen werden we gelijk goed opgevangen bij de touristofficedie ons voor een kleine prijs een goed hostel aanbood en een excursie naar de dam. We werden netjes gebracht naar ons hostel en de volgende ochtend werden we opgehaald voor de excursie. Eerst een stuk met de bus, daarna een supermooie bootreis over deYangtze rivier tussen de bergen door. De bootreis vonden we indrukwekkender dan de Dam zelf, maar het was zeer zeker de moeite waard!

Op naar de volgende provincie waar we nu zijn..Yunnan.Het vliegen werd toch wat te duur, dus kozen we ervoor te kijken hoe het was om met de trein te gaan.Deze reis zou 30 uur gaan duren, dus we waren benieuwd! Een softsleeper moet volgens zeggen een stuk comfortabeler zijn dan een hardsleeper enhet verschil in prijs waseen paar euro, dus we kozen voor de softsleeper. Eenmaalin onze kamer treffen wetwee stapelbedden, waarvan 1 bezetdoortwee flinke Chinese mannen die beiden flink hun best doenhet geheleamazonegebiedom te zagen. Toch redelijk lekker geslapen. De dag doorgekomen met ds-en, lezen en sudoku-en,en daarnamaar weer gaan slapen tot we gearriveerd waren.Conclusie: Zo'n softsleeper isvoor herhaling vatbaar!

We zitten nu in de hoofdstad vanYunnan, Kunming. Een leuke stad, gezellige stad. Ons hostel zit vlak naast een mooi park, waar de hele dag doorverschillende sporten worden uitgeoefend door de met name wat oudere bevolking. Zowordt er gebadmintond,gedanst,spelletjes gespeeld entaichi beoefend.Gister zijn wedus lekker in het park gaan chillen waar eenontzettenddomme wesp het waagde Sharon haar broek in te gaan en haar 4 keer te steken..Had die wesp maar van tevoren geweten dat dit hem fataal zou worden..

Dit was het dan weer! De foto's worden nu geupload, maar dit heeft even z'n tijd nodig, dus het kan zijn dat die er(voor jullie) vanavond pas op staan!

Voor alle feestbeesten: Een heel gezellig 2 en 3 oktober, maak er wat van en we horen de verhalen graag!

Daitje!!
Jordi & Sharon